ایران پرسمان - فارس / امیر سرتیپ دوم بازنشسته مجتبی جعفری، پیشکسوت و آزاده دوران دفاع مقدس، روایتی از روزهای اسارت را بیان کرد.
26 مرداد 1369 در حافظه تاریخی ملت ایران به‌عنوان روزی ماندگار ثبت شده است؛ روزی که هزاران آزاده سرافراز پس از سال‌ها رنج اسارت در اردوگاه‌های رژیم بعث، بار دیگر قدم بر خاک وطن گذاشتند. لحظه‌ای که اشک و لبخند درهم آمیخت و آغوش خانواده‌ها پس از سال‌ها دوری، با بوی مقاومت و صبر آزادگان پیوند خورد. این روز نه تنها پایان اسارت، بلکه آغاز فصلی تازه از عزت و پیروزی برای ملتی بود که هشت سال در برابر تجاوز ایستاد و سرانجام دشمن را وادار به عقب‌نشینی کرد.
بازگشت آزادگان یادآور حقیقتی بزرگ است؛ این‌که ایستادگی و ایمان، می‌تواند سخت‌ترین زندان‌ها را در هم بشکند و ظالمان را به زانو درآورد. هر آزاده با خاطرات تلخ اسارت، اما با روحیه‌ای سرشار از مقاومت، پیام‌آور پیروزی ملت ایران شد. ازاین‌رو، 26 مرداد تنها یک رویداد تاریخی نیست، بلکه نماد ماندگار صبر، استقامت و پیروزی اراده ملتی است که هویت خود را در دفاع مقدس معنا کرد.
در این راستا، امیر سرتیپ دوم بازنشسته مجتبی جعفری، پیشکسوت و آزاده دوران دفاع مقدس، در گفت‌وگویی ضمن تبریک صمیمانه این روز به مردم ایران به‌ویژه آزادگان سرافراز اظهار کرد: 26 مرداد 1369 روزی تاریخی در پیروزی ایران در جنگ هشت‌ساله دفاع مقدس است که جایگاهی ویژه در تاریخ کشور دارد. من به‌عنوان مورخ دفاع مقدس و نویسنده در این حوزه، با پژوهش و تحقیق، نکاتی را در این‌باره بیان می‌کنم.
وی با اشاره به تحولات روزهای منتهی به آزادی آزادگان افزود: دو روز پیش از این تاریخ، یعنی در 24 مرداد 1369، زمانی که در اردوگاه اسارت بودیم، تلویزیون عراق نامه‌ای از صدام حسین به مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، رئیس‌جمهور وقت ایران، قرائت کرد.
بازار ![]()
آزاده دوران دفاع مقدس عنوان کرد: این نامه آخرین نامه رسمی صدام بود و دو جمله تاریخی داشت که پرچم افتخار رزمندگان و ملت ایران را برافراشت. در بخشی از نامه آمده بود که هر آنچه می‌خواستید و بر آن تکیه می‌کردید، تحقق خواهد یافت؛ اشاره‌ای آشکار به مقاومت مثال‌زدنی رزمندگان، مردم و آزادگان ایران در طول جنگ که پس از هشت سال به پیروزی رسید.
وی ادامه داد: صدام در این نامه اعلام کرد که 26 مرداد آزادگان ایرانی را آزاد خواهد کرد؛ اقدامی که برخلاف برنامه‌ریزی اولیه صورت گرفت و علت آن، حمله عراق به کویت و نگرانی از مرزهای شرقی خود بود. این آزادی شامل بیش از 42 هزار اسیر ایرانی و حدود 72 هزار اسیر عراقی می‌شد که در چندین مرحله و نزدیک به 30 مرحله انجام گرفت. من و برادرم جزو آخرین آزادگان بودیم که در شهریور 1369 به میهن بازگشتیم.
وی با مرور خاطرات اسارت خاطرنشان کرد: تجربه اسارت برای ما بسیار سخت بود؛ نزدیک به 25 ماه در بند دشمن بودیم و در کنار خلبان قهرمان حسین لشکری که 18 سال اسارت را تحمل کرد، این مسیر مقاومت ارزشمندتر جلوه می‌کند. شرایط اسرای ایرانی در عراق بسیار دشوارتر از اسرای عراقی در ایران بود. حتی رئیس اسرای ایرانی در عراق پس از سه ماه اسارت به بازدید ما آمد و گفت که امکانات و غذای ما به‌گونه‌ای است که فقط زنده بمانیم و نتوانیم فرار یا دردسری ایجاد کنیم. در حالی که ایران شرایطی فراهم کرده بود تا خانواده‌های اسرای عراقی بتوانند به دیدار آنان بیایند.
این آزاده دفاع مقدس با تأکید بر تفاوت رویکرد ایران و عراق افزود: تقابل این دو نگاه، ناشی از وجدان اخلاقی، سنت دینی و اخلاق ایرانی ما بود. ما هیچ‌گاه از این رفتار انسانی پشیمان نیستیم. بسیاری از اسرای عراقی پس از بازگشت، در مبارزه علیه صدام شرکت کردند که نشان‌دهنده عمق این تأثیرگذاری است.
او با اشاره به صحنه‌های به‌یادماندنی بازگشت آزادگان بیان کرد: لحظات بازگشت به وطن سرشار از شادی، گریه‌های شوق و سجده شکر بود. در یکی از اردوگاه‌ها، 400 افسر ایرانی پس از شنیدن خبر آزادی، بی‌نهایت خوشحال شدند و مردم ایران نیز با عشقی وصف‌ناشدنی، این رویداد را جشن گرفتند.
امیر سرتیپ دوم جعفری در پایان تأکید کرد: من به نمایندگی از آزادگان و رزمندگان دفاع مقدس می‌گویم که استقامت و ایستادگی هشت سال دفاع مقدس، بنیان تاریخ و روح مقاومت ملت ایران است. حتی آزادگان پیشکسوت با وجود سن بالا و توان جسمانی کمتر، داوطلب حضور در دفاع اخیر 12 روزه شدند تا نشان دهند روح مقاومت همچنان زنده است. این روز تاریخی همواره به‌عنوان نمادی از عزت، صبر و پیروزی در حافظه ملت ایران باقی خواهد ماند.